Pieterpad de laatste loodjes

Vandaag is het dan zover.

We lopen het laatste stuk van het Pieterpad

3 jaar na aanvang hebben we het eindpunt bereikt.

Van einddoel wil ik niet spreken , want dat klinkt zo alsof we stoppen met wandelen.

En dat is nog lang niet het geval.

Gisteravond is , onder het genot van een Winschoter kruipolie drankje en een grunniger Metworst, het Pieterpad besproken. 

Met name hoe een ieder het had beleefd. 

Voor mij persoonlijk waren het toch wel de gesprekken die we hebben gevoerd onderweg en die mij persoonlijk soms weleens op een andere gedachte hebben gebracht , over hoe je ook tegen het leven aan kunt kijken.

Maar vooral dat Nederland zo mooi is.

En dat elke provincie z'n eigen charmes heeft.

Maar goed ....... We moeten dan het laatste stukje dan nog wel even lopen.

Ruim 12,5 kilometer voor vandaag. 

Van Berg&Terblijt naar het eindpunt.

De bekende truc met de twee auto's gedaan.

Hier parkeren we de eerste auto nabij het eindpunt

Want daar komen we straks weg lopen als we het eindpunt hebben gehaald

Om de tweede auto te parkeren in Terblijt.

De omstandigheden zijn geweldig met dit prachtig weer

en een temperatuur van 18 a 20 graden.

En we zijn onderweg !!!! 

de laatste kilometers van in totaal 495 kilometer lopen.

En wat is Zuid- Limburg mooi.

Mijn Persoonlijke favoriet.

Niet dat ik daarmee de rest te kort wil doen hoor , maar het is hier prachtig.

of zou het komen door de wetenschap dat het de laatste kilometers zijn?

Links en rechts zien we de mergelgrotten aan ons voorbij trekken

En we ervaren de naweeën van gisteren.

Het heeft toen flink geregend met als gevolg dit bijna ontoegankelijk stukje pad.

Want geloof me , deze foto was van het best begaanbaar deel.

Maar snel vergeten die blubber.... vooruit kijken.

En dan zie je dit landschap.

Dan mag je je toch gezegend voelen dat we dit allemaal mogen beleven.

Ik denk dat dat iets is wat we alle vier wel hebben geleerd in die 495 kilometer.

Elke dag is een cadeautje. 

En als je dit dan ziet....... hoef ik niets meer te zeggen denk ik.

Na ongeveer een kilometertje of 4 , even een kleine rust pauze

Lex beleefde hier een klein opstootje met een andere hond , die losliep en Lex even wild vertellen waar het langs moest.

Naaahhhhh .... daar dacht lex iets anders over.  😁

Daarna onderweg naar Maastricht.

En al snel kwamen we daar dan ook aan

Door mooie straten en lang mooie kerken ging het richting binnen stad

Daar eenmaal aangekomen nogmaals even van de benen af om even midden in maastricht te picknicken. Hoe cool is dat..

En via de St Servaasbrug

Door het oud deel van Maastricht.

Prachtige kleine straatjes met mooie gezellige winkeltjes.

Al doet de foto hier onder anders vermoeden, geloof me het was gezellig druk in Maastricht.

Pal voordat we de st Pieterberg op willen gaan , nog een kleine break.

Lex nog een beetje water en wij een heerlijk sapje van puur natuur fruit.

Tis wel een verwen dagje vandaag.

Daar moeten we naar toe.

De laatste klim.

Maar als je je dan omdraait halverwege.....

wat een View !!!!

De Enci Groeve doemt voor ons op het kan niet ver meer zijn.

We zijn er !!!!

495 kilometer stap voor stap afgelegd

Een prachtig uitzicht vanaf het  uitzichtpunt in de groeve

Nog twee statieportretten voor het nageslacht

Moe maar voldaan laten we deze plek achter ons, 

En via een mooi straatje dalen we weer af naar onze (eerder geparkeerde) auto

iedereen even in gedachten zo lijkt het

Met als afsluiter , dit kleine kappeltje

Wim heeft hier gevraagd of goed was om de GR5 te gaan lopen

Het antwoordt was positief.

De wandel stokken kunnen nog niet in het vet....

Overmorgen gelijk maar beginnen kreeg wim door

En met die wetenschap gloort er weer een nieuw avontuur

En zijn we nog lang niet klaar

en Hopen we ons einddoel nog lang niet te hebben bereikt.