De loop langs de Hunebedden.... Een nieuw pad !!!

We starten in Assen bij het Drents museum. het is even zoeken naar een parkeer plaatsje , maar die eenmaal gevonden..... Is het een kwestie van de schoenen vast en gaan !!!!

Eeehhh , bijna. We moeten eerst onze navigatie tools nog starten . We lopen sinds kort met een nieuwe App , genaamd komoot. met deze navigatie app hebben we stembegeleiding , wat handig is omdat we dan niet steeds op de telefoon hoeven te  kijken waar we heen moeten, en waarmee dus ook de batterij duur langer is van de telefoon.

Eenmaal op pad , stuurt komoot ons links , rechts en terug  en is even de weg kwijt. Maar zoals een goed app betaamt , wordt de route aangepast om ons weer op het rechte pad te krijgen.

Het is even wennen , maar uiteindelijk komt het allemaal goed.

Zo lopen we langs het Drents museum , richting het station van Assen.

Ik was al een poosje niet in Assen geweest en moest dus ook even twee keer kijken. Het station was compleet verbouwd .

Een mooi frisse aanblik en voorzien van een mooie kiosk.

Wij lopen door de tunnel onder het spoor door , naar de andere kant van het station en lopen de straten in met allerlei dieren namen.

zoals bijv , de buizerd straat en adelaars straat.

Eenmaal in de buitenwijken van Assen , wordt het genieten. De zon breekt door en we mogen genieten van de prachtige kleuren die de natuur ons aanbiedt.

Ondanks de drassige paden , is het genieten

Hoewel.... als je dit tegen komt 

Maar we schijnen op het voormalig landgoed Vredeveld te lopen.

En dit zijn de gemetselde grafkelders van de heer en mevrouw van Valkenstijn - Aubry d'Arencey.

Het monument dateert uit 1871 en onze route voort ons over dit prachtig terrein van weilanden en 

water partijen.

Via dit landgoed , lopen we richting de Deurzerdiep waar we onderweg door oud Amelte lopen.

een zogenaamd Es-gehucht wat hier vroeger lag. met de nadruk op lag

En na enig studie van het informatiebord wat we daar aantreffen , blijkt dit stuk grond reeds in de geschiedenis van de kelken aangelegd te zijn , maar dat het is verdwenen onder invloed van allerlei overstromingen en uiteraard de mens.

Wij lopen verder , richting onze eerste rust plaats.

Tijd voor een bakkie leut !!!

Met dit als uitzicht.

Daarvan glijdt toch alle dagelijkse stress van je af ?

Hoewel ....  Waarschijnlijk niet bij de man of vrouw die deze paraplu 

in deze afvalbak heeft gedumpt.

Na het nuttigen van een boterham en een hardgekookt eitje , gaan we richting het Poepenhemeltje

Deze naam heb ik niet helemaal kunnen plaatsen.

Wat ik wel kon plaatsen was de enorme drukte.

Het mooie weer heeft veel mensen in beweging gebracht om te gaan wandelen.

Het was dan ook meer dan lastig om alle corona maatregelen na te kunnen leven.

Vooral als de paden maar iets meer dan 80 cm breed zijn.

Neemt niet weg dat het in deze omgeving goed vertoeven is.

en dat in november. het lijkt wel lente !!!

Maar de kleuren verraden dat we te maken hebben met de restanten van de herfst.

Prachtige warme kleuren

Maar onderweg is het toch echt oppassen , wil je niet met een kletspoot thuis komen.

We lopen Ballo binnen waar we een ren met prachtige kippen aan treffen , waar de haan trots en fier de cepter zwaait.

Het blijkt te gaan om een kippen ren van zorgboerderij de Balloohoeve

Zo te zien voor alle dieren een paradijs

En dan nog maar te zwijgen over dit doorkijkje

Wat ik al zei.... het is genieten op de 22 November. 

Een prachtige route en nog mooier weer daarbij.

We besluiten dan ook om nog even iets langer te genieten en zoeken ons een bankje op.

Waar we nog een bakkie koffie doen.

waarna we verder gaan richting Rolde.

Onderweg daar naar toe ontmoeten we nog twee kleine ezeltjes , die te schattig waren om zo voorbij te lopen. Sterker nog een keer "kom es "roepen deed de ezeltjes op een draf naar het hek toe lopen om zich gewillig te laten aaien door de beide dames

Zo te zien heeft wim zo z'n bedenkingen daar bij.

Nadat we het ad hervatten , doemt al heel snel de kerk van Roden voor ons op.

De Jacobskerk. Een gotische kerk uit omstreeks 900 , toen de eerste houten kerk is gebouwd.

In een van de ramen is in glas en lood een zogenaamd jacobs schelp gemaakt als nagedachtenis aan Jacobus de beschermheilige van deze kerk.

tevens onze eindbestemming.

Want als we ons omdraaien liggen daar twee hunebedden (D17 en D18 ) 

de eerste twee hunebedden die we tegen komen op dit pad.

We hopen dan ook nog vele andere hunebedden te mogen spotten ,

en hopelijk onder dezelfde condities als die van vandaag.

Op naar etappe 2 !!!