'N rondje Zuidlaren

We hebben het jaar 2020 achter ons gelaten en we lopen bijna letterlijk het jaar 2021 binnen.

Vandaag onze eerste wandeling in het nieuwe jaar. En langs deze weg willen we dan ook iedereen die onze verhalen / belevenissen leest een goed en vooral gezond 2021 wensen , waarbij iedereen vele en vooral mooie kilometers mag gaan beleven met het bewandelen van mooie paden in binnen en buitenland

Wij lopen verder met een stuk van de Loop langs de Hunnebedden , waarbij het startpunt 500 meter is verwijderd van het eindpunt. Wat ons dan ook heeft doen besluiten om er vandaag een rondwandeling van te maken.

 We arriveren in een nog versierd Zuidlaren. Niet zo gek aangezien het nieuwe jaar amper 2 dagen oud is. Het geeft wel een gezellige sfeer , ondanks alle corona perikelen die de meeste mensen doet thuis blijven.

Wij lopen over de hoofdstraat door Zuidlaren en passeren prachtige oude gebouwen , woningen , winkels etc etc. Op de een of andere manier brengt Zuidlaren altijd gezelligheid met zich mee Corona of geen Corona.

Na ruim een kilometer lopen we het natuur gebied vijftig bunder binnen.

Een mooi stukje Nederland wederom waar de natuur z'n gang kan gaan

Menig dier voelt zich hier dan ook op z'n gemak , zo ook deze paarden en ezels die rustig het laatste restje gras oppeuzelen.

Ook vandaag is het weer een drukte van belang met fietsers ( veel mountenbikers ) en wandelaars. Ik denk dat we dat maar als een positief verschijnen moeten gaan beschouwen van de Corona.

En dan ook maar hopen dat Nederland blijft bewegen als hopelijk alles weer "normaal" wordt

Prachtige karakteristieke bomen , die hier in alle rust kunnen groeien , maar soms ook het zwaar te verduren hebben van andere natuurverschijnselen waardoor sommige het loodje leggen.

Maar dan weer voeding zijn voor nieuw leven.

Het was koud vandaag. een kleine 3 graden celsius met een gure kille wind uit het noord oosten.

Even lekker relaxed zitten om ons broodje te nuttigen was er dan ook niet echt bij vandaag.

Deze boom heeft stand gehouden in de strijd tegen de mens. Een hele vlakte wat is afgegraven zo lijkt het , maar waar naar alle waarschijnlijkheid bomen hebben gestaan die zijn gekapt.

Waarbij ik me dan afvraag met welk nut ? Of is dat de nieuwe manier om de natuur z'n gang te laten gaan?

Wij lopen via de Haas akkers richting Noorlaren , nadat we een bankje wisten te scoren om even een boterham met ons eitje smakelijk naar binnen te werken.

Even een momentje om weer een beetje op verhaal te komen.

Zelfs met dit guur weer blijven dit soort plekjes mooi.

Maar de gure wind laat ons niet al te lang genieten. We beginnen koud te worden en pakken dan ook snel onze spullen weer bijeen om verder te lopen naar een van de twee hunnebedden die op gronings grondgebied  ligt. Hunnebed G1.

Het ander hunnebed staat tentoongesteld in het MuzeeAquarium in Delfzijl 

Ik ben dan wel benieuwd of die dan G2 wordt genoemd. Maar Google (Wikipedia) leert mij dat die in Delfzijl het hunnebed G5 is.

En redelijk recentelijk is op gegraven ( 1982)

Na dit stukje geschiedenis leer , lopen we dit zandpad uit om in Noordlaren een rondje om de kerk te lopen.

Waarna we ( nadat we een klein stukje verkeerd zijn gelopen) via de schuts weg bijna in 1 rechte lijn weer naar de auto terug lopen.

Maar die paar misstappen levert dan wel weer iets moois op.

Een uitzicht op de hondsrug.

Anyhow.... we moesten dus even terug omdaarna scherp links af weer terug naar de auto te lopen.

Langs grote ( diepe) plassen.

En langs het hunnebed D3 en D4.

Deze twee hunnebedden liggen bijna bij iemand in de kamer zo lijkt het

Voor ons een reden om nog snel een bakkie koffie te pakken , voordat we aan de laatste kilometer(s) beginnen

De zon deed z'n uiterste best om heel af en toe even door het wolken dek te prikken , maar moest vandaag wel z'n meerdere er kennen in een redelijk compact wolken dek.

Op bovenstaande foto is goed de strijd te zien.

En onderweg komen we altijd wel iets moois tegen

Een ouderwetse koets voorgetrokken door 1 PK

Of een drietal putters die in een woonwijk op de grond zaten te smikkelen van restjes die door de mens daar neer waren gegooid

t'is even goed kijken , maar ze zitten er echt (  3 stuks )

En zie daar onze auto. wat zoveel betekent dat we het rondje van iets meer dan 11 kilometer hebben voltooid.

Een rondje wat ook leuk is om zo eens te gaan lopen op een verloren zondag middag , maar waarbij dan de temperatuur iets aangenamer is.

Benieuwd waar we de volgende keer weer langs zullen komen.